ZASADY TECHNIKI PRAWODAWCZEJ – WARSZTATY PRAKTYCZNE

1. Krótkie omówienie procesu prawotwórczego.
2. Krótkie omówienie cech, jakimi powinien charakteryzować się prawidłowo skonstruowany
i zredagowany tekst prawny. Wymogi formalne przy tworzeniu aktów normatywnych.
3. Redakcja tekstu prawnego (poprawność językowa, uwzględnianie reguł składni języka polskiego, używanie neologizmów, pojęć wieloznacznych, zdań wielokrotnie złożonych itp.).
4. Projekt uchwały – budowa aktu.
a. Tytuł uchwały.
b. Podstawa prawna – omówienie sposobu redakcji, przepisów, jakie należy powołać
w podstawie prawnej, sposobu wypełnienia delegacji ustawowej np. możliwość podjęcia dwóch uchwał na podstawie jednego przepisu ustawowego i jednej uchwały na podstawie dwóch przepisów.
c. Część artykułowana – omówienie wzorcowej systematyki uchwały, w tym poprawnego oznaczenia przepisów (paragrafy, ustępy itp.) prawidłowego uszeregowania poszczególnych rodzajów przepisów oraz sposobu ich zredagowania.
d. Załączniki do uchwały – dopuszczalna treść, sposób oznaczenia.
e. Podpis przewodniczącego rady lub osoby prowadzącej obrady – jego znaczenie; podpis elektroniczny.
5. Zmiana uchwały i jej uchylenie – sposób konstruowania przepisów zmieniających; dodawanie nowych przepisów, zastępowanie dotychczas obowiązujących, uchylanie poszczególnych przepisów i całej uchwały; wygaśnięcie mocy obowiązującej uchwały ex legem.
6. Tekst jednolity – omówienie przesłanek do jego sporządzenia, organów zobowiązanych do sporządzenia t.j.; sposobu ujęcia przepisów objętych ujednoliceniem oraz tych przepisów, które nie zostaną włączone do tekstu; ogłoszenie tekstu jednolitego, znaczenie prawne.
7. Typowe środki techniki prawodawczej – sposób określenia adresatów norm, możliwość tworzenia definicji i słowniczków, możliwość formułowania odesłań do innych aktów prawnych (odesłania dynamiczne i statyczne); odnośniki.