Zaburzenia przetwarzania słuchowego (C)APD. Nowe możliwości diagnozy i terapii.

Wiele przypadków trudności w nauce, tj. trudności w pisaniu i czytaniu, a także zaburzeń artykulacji i problemów językowych oraz często współistniejących z nimi zaburzeń emocjonalnych, ma swe źródło w trudnościach przetwarzania dźwięku na poziomie centralnym. Przyczyną tych zaburzeń jest brak pełnego wykorzystania słyszanego sygnału akustycznego  przy prawidłowym jego odbiorze w strukturach obwodowych (Katz, 1994).

Diagnozując trudności dziecka związane z rozwojem mowy, uczeniem się, często poprzestaje się jedynie na sprawdzeniu czułości słuchu dziecka. Tymczasem, gdy obserwujemy:

• kłopoty z koncentracją uwagi,
• skupieniem się na głosie nauczyciela,
• brzydkie pismo z błędami,
• trudności w czytaniu, polegające na niewłaściwym łączeniu głosek w wyrazy,
• trudności z dobrym słyszeniem w szumie,
• myleniem podobnie brzmiących głosek jak p/b, t/d i takim też ich zapisywaniem,
• brakiem umiejętności konstruowania płynnych wypowiedzi,
• konieczność kilkakrotnego powtarzania poleceń,

wówczas powinniśmy rozważyć przeprowadzenie diagnozy w kierunku centralnych zaburzeń przetwarzania dźwięków.

Szacuje się, że co najmniej u połowy dzieci z rozpoznanymi trudnościami w uczeniu się, dysleksją, zespołem zaburzeń uwagi i zachowania występują zaburzenia przetwarzania słuchowego. W wielu przypadkach, to właśnie trudności słuchowe są przyczyną opóźnień w nauce, trudności w czytaniu i pisaniu, czy zaburzeń zachowania.