Planowanie i harmonogramowanie produkcji

1. Planowanie zasobów produkcji.

• Prognozowanie i zgrubne planowanie zasobów produkcyjnych RCCP (analiza poziomu i zmienności popytu, ocena zdolności produkcyjnych),
• Ewaluacja systemu produkcyjnego (diagramy przepływowe, mapy strumienia wartości),
• Modelowanie procesów (maksymalizacja „throughput” – zdolności procesu produkcyjnego do generowania przepływu zleceń, „wąskie gardła” procesu, parametryzacja i standaryzacja procesu),
• Zarządzanie poziomem zapasów (materiałowych, „produkcji w toku”, produktów gotowych –  system JIT). 

2. Główne uwarunkowania problemu elastyczności procesów produkcyjnych w kontekście nowoczesnych metod zarzadzania produkcją.

• Lean Manufacturing (system typu „pull”) – „zero marnotrawstwa”, JIT i „one-piece-flow”,
• Theory of Constraints (TOC) - identyfikacja tzw. „wąskich gardeł” wydajności w przedsiębiorstwie, kolejkowanie zleceń – reguły sekwencjonowania, maksymalizacja poziomu wykorzystania zasobów
• Six Sigma – redukcja zmienności w procesach, poprawa zdolności procesów, wykorzystanie narzędzi statystycznych do kontroli procesów (SPC) – stabilność procesów a presja na tworzenie zapasów.

3. Planowanie produkcji w modelach MRP, MRPII, ERP i APS:

• Przepływy informacyjne zgodnie ze zintegrowanym modelem planowania MRPII – moduły SOP, MPS, MRP i CRP, 
• Systemy planistyczne klasy ERP i APS (Advanced Planning & Scheduling).
• Decyzje dotyczące wyboru horyzontów planistycznych („time fences”),
• Planistyczny BOM (Bill of Materials) jako podstawowa struktura informacyjna umożliwiająca zintegrowane planowanie w systemach MRP/MRPII/ERP, „eksplodowanie BOM” dla potrzeb harmonogramowania dostępności materiałów/półproduktów i obciążenia operacji procesu produkcyjnego,
• Tworzenie ścieżek produkcyjnych dla zleceń (routing), 
• Identyfikowanie procesów pomocniczych mających wpływ na planowanie i harmonogramowanie produkcji,
• Standaryzacja procesów produkcyjnych i jej znaczenie dla procesu planowania i harmonogramowania produkcji (wykorzystanie „standard work sheets”),
• Wyrównywanie (levelling) wydajności komórek produkcyjnych - ćwiczenia,
• Identyfikacja tzw. „wąskich gardeł” procesu produkcyjnego – reguły postępowania dla systemów produkcyjnych z „wąskim gardłem”,
• Polityki dotyczące wyboru wielkości partii produkcyjnych („lot sizing”),

4. Model EPQ (Economic Production Quantity) – planowanie w systemach typu “push”.

• Główne uwarunkowania możliwości stosowania modelu EPQ,
• Matematyczna postać modelu i jego główne elementy,
• Ćwiczenia w obliczaniu EPQ i jej składowych dla wybranych produktów z portfela produktowego Uczestników.

5. Sterowanie i kontrola produkcji:

• Kontrola realizacji planów materiałowych i zadań produkcyjnych zgodnie z modelem MRP i CRP (tworzenie BOM i standardów produkcyjnych),
• Wyrównywanie obciążeń komórek produkcyjnych – optymalizacja wydajności procesów produkcyjnych, poprawa efektywności, 
• Sterowanie procesami towarzyszącymi: Kontrola Jakości i Utrzymanie Ruchu – produktywne utrzymanie ruchu TPM, optymalizacja współczynnika średniej efektywności maszyn OEE, redukcja czasu przezbrojeń – technika SMED.

6. Metody harmonogramowania produkcji.

• Główne cele harmonogramowania – czas (cykl) realizacji zleceń i koszt realizacji,
• Wybór wskaźników efektywności dla procesu harmonogramowania w organizacji,
• Czynniki decydujące o wyborze modelu harmonogramowania (konfiguracja systemu produkcyjnego, zasady wprowadzanie zleceń do harmonogramu, sposób pomiaru efektywności, kryteria oceny jakości harmonogramów),
• Popularne algorytmy harmonogramowania (reguła Johnsona),
• Wpływ decyzji o wielkości partii produkcyjnej („lot sizing”) na harmonogramowanie,
• Sekwencjonowanie zleceń i długość kolejek – prawo Little’a,
• Wybór i stosowanie reguł sekwencjonowania, wpływ reguł sekwencjonowania na konstrukcję harmonogramu - ćwiczenia w tworzeniu harmonogramów w oparciu o popularne reguły sekwencjonowania (FCFS, EDD, SPT),
• Harmonogramowanie techniką DBR (dla systemów produkcyjnych z „wąskim gardłem”),
• Wizualizacja harmonogramów – metody diagramowe (diagram Gantta) i grafowe.